Dokter Cynthia in haar huis in Mae Sot, februari 2008
Cynthia is beroemd. En niet omdat ze idols gewonnen heeft, politica is of een bekende filmster. Cynthia is dokter. Dokter in het grensgebied tussen Thailand en Birma.
Cynthia ontvluchtte na de studentenopstand van 1988 haar moederland. Haar studie had ze juist afgerond en ze runde een kliniek in een dorp in Karenstate.
Ze was met medestudenten zeven nachten onderweg. Overdag konden ze niet reizen omdat het leger hen op de hielen zat. Ze kwamen uiteindelijk in februari 1989 heelhuids in Mae Sot aan.
Cynthia begon de kliniek eigenlijk als een veilige haven voor ontheemden en vluchtelingen uit Birma. Al gauw groeide er, uit pure noodzaak, een ziekenhuis dat inmiddels meer dat tachtigduizend mensen per jaar helpt. Voornamelijk gevluchte Birmezen. Van drugsverslaafden tot slachtoffers van mijnen. Van zwangere vrouwen tot ontheemde ouderen. Ook voor Cynthia is het moeilijk om aan verpleegsters en dokters te komen. Het is voor jonge mensen ondraaglijk om zoveel leed te zien. Leed dat voorkomen zou kunnen worden, als er in Birma sprake zou zijn van een menselijk georganiseerde samenleving.
Dr. Cynthia is inmiddels een begrip geworden over heel de wereld. Ze won verscheidene internationale prijzen voor haar werk. De Nobelprijs ligt wellicht voor haar in het verschiet. Vijf jaar geleden bezocht ik haar samen met Karel Glastra van Loon. Ik bezocht haar onlangs weer. Nu zonder Karel, maar samen met gids Lei Htoo. Denkend over Cynthia schoten Karel’s woorden me te binnen uit een tekst die hij maakte voor een SP campagne lied:
“Blijf niet mokkend aan de kant staan, stel een daad en toon je moed,
laat je woede hand in hand gaan met het goede dat je doet”
(Een deel van deze informatie komt uit het boek “Restless Souls†van Phil Thornton. Een aanrader.)
Dokter Cynthia in haar ziekenhuis in Mae Sot, januari 2003
Inez
03-03-2008 at 12:36Jan,
geweldig dat je weer terug bent! Eindelijk 🙂
Succes!
Inez