Van 20 februari tot 16 april 2008 verblijf ik in Mae Sot en vluchtelingenkamp Mae La, op de grens van Birma en Thailand. In januari 2003 was ik hier ook. Ik maakte toen de foto’s bij de roman De onzichtbaren van Karel Glastra van Loon. Onze samenwerking resulteerde in de gecombineerde versie van roman en fotoboek De onzichtbaren (isbn 90-204-0549-7) En de daarop gebaseerde reizende tentoonstelling De onzichtbaren in beeld. Karel overleed op 1 juli 2005.
Om te zien hoe de situatie van de Karen-vluchtelingen uit Birma nu is ben ik naar Mae Sot terug gegaan. Om hen boeken en foto’s te brengen. En om de reizende tentoonstelling De onzichtbaren in beeld met nieuw materiaal te kunnen actualiseren.
Het is de bedoeling dat de tentoonstelling in augustus/september in Eindhoven en in oktober/november in Rotterdam te zien zal zijn. Ook wil ik onderzoeken op welke wijze de vluchtelingen gesteund kunnen worden om hen te helpen zichzelf zichtbaar te maken maar hen vooral zichtbaar te houden voor iedereen die met hun droeve lot begaan is.
Middels deze weblog zal ik proberen u regelmatig op de hoogte te stellen van mijn bevindingen.
Een reactie uwerzijds wordt zeer op prijs gesteld.
(via ‘Comments’, Contact pagina of email info[at]janbogaerts.nl
Barbara
02-03-2008 at 11:43Beste Jan,
via de zus van Karel werd ik op je weblog attent gemaakt.
6 jaar geleden was ik voor 4 maanden in Burma, om te reizen en mediteren. dit land heeft mijn hart gestolen. sinds toen volg ik al het nieuws om dit in de essentie zo prachtige land met de warmhartige mensen. Het lezen van de ‘Onzichtbare’ werd begeleid door het laten van veel tranen – tranen van ongeloof, verdriet en ook woede…
Het klinkt misschien een beetje check, maar als ik ooit iets zou kunnen betekenen… dan hoor ik dit graag.
Met hartelijke groeten,
Barbara Hattmannsdorfer
aliceinwonderland
02-03-2008 at 19:46Hallo Jan,
Goed om via de weblog je ervaringen te lezen. Net als bij de verhalen en foto’s van je vorige bezoek aan Mae La en Mae Sot grijpen de gebeurtenissen je meteen weer bij de keel! We hopen dat je nog een paar mensen in de kampen terugvindt van de vorige keer.
We hopen ook dat reisgenoot P. ons een mailtje kan sturen, we zijn zo nieuwsgierig of “Oma Pijp” nog leeft en haar twee kleinzonen.
Groeten Jan en Tineke
Paul
20-05-2008 at 19:49Hey Jan,
zit nu in het kantoortje van Neuenzell achter de computer en heb net de websites laten zien aan Miek, Pauline en Huib. Ze hebben een berichtje achter gelaten op de timelight @ Mae La website. Veel lieve groetjes (ook aan Paul) en tot snel. (Miek doet net even de deur open en zegt :”doe er ook nog maar even hele lieve groetjes van mij en Huib bij”. Bij deze!